Το Παρεκκλήσιον της Παναγίας μας επι της οδού Ελευθερίου Βενιζέλου 241, είναι κτίσμα μεταξύ 1870-1880, σύμφωνα με τις πρώτες καταγεγραμμένες ιστορικές λεπτομέρειες που βρίσκουμε. Αποτελεί τον πρώτο λατρευτικό χώρο της ευρύτερης περιοχής Νέου Φαλήρου και Μοσχάτου ο οποίος παραμένει σταθερός και εν ενεργεία από την ημέρα ιδρύσεως και ανοικοδομήσεώς του μέχρι και σήμερα.
Ο συγκεκριμένος ναός είναι σταυροειδής με τρούλο και είναι αρκετά ζωντανός στην μνήμη και τις αναμνήσεις των κατοίκων του Νέου Φαλήρου. Ανήκε στον πρώτο οικιστή του Νέου Φαλήρου κ. Κωνσταντίνο Γιαννόπουλο (έχτισε το σπίτι του το 1875 και τον ναό επι των κτημάτων του), εκείνος στην συνέχεια τον δώρισε στον Επίσκοπο Τρίκκης και Σταγών Μελέτιο (1876-1887), ενώ με την σειρά του ο Επίσκοπος Τρίκκης τον κληροδότησε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Ως πρώτος λειτουργός καταγράφεται ο Ιερεύς Στυλιανός Βλησίδης, από το 1890 έως και το 1901, ο οποίος, μάλιστα, είχε μετατρέψει σε προσωπική οικία το υπόγειο του ιερού παρεκκλησίου. Το 1901 εμφανίζεται ως λειτουργός ο υιός του προαναφερόμενου ιερέως, Δημήτριος, ο οποίος το 1906 μετά και τον δημόσιο πλειστηριασμό που πραγματοποιεί το Πανεπιστήμιο Αθηνών εξαγοράζει τον ιερό ναό έναντι του ποσού των 10.010 δρχ2. Ο ιερεύς Δημήτριος Βλησίδης παραμένει ενεργός εφημέριος του ιερού παρεκκλησίου μέχρι και το 1909, αφού παραλλήλως τοποθετείται και προϊστάμενος του Α’ Κοιμητηρίου Αθηνών.
Πάρα ταύτα και σύμφωνα με τον τύπο της εποχής δεν παύει να υφίσταται η λειτουργική ζωή στο συγκεκριμένο Παρεκκλήσιο, είτε με την τοποθέτηση άλλων εφημερίων εκ της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, είτε με τον ίδιο τον προαναφερόμενο ιδιοκτήτη π. Δημήτριο, απροσκόπτως μέχρι και το 1957, έτος κατά το οποίο ο ίδιος κοιμήθηκε και ο ναός περιήλθε στους κληρονόμους του.
Τις διευρυμένες ανάγκες της κοινότητας του Νέου Φαλήρου έρχεται πλέον να καλύψει η δημιουργία του Ιερού Ναού του Αγίου Δημητρίου Νέου Φαλήρου. Η ζωή του παρεκκλησίου παραμερίζεται μέχρι και το 1980, λόγω και των δικαστικών περιοριστικών μέτρων. Το 1981-82 το εκκλησιαστικό συμβούλιο και η ερανική επιτροπή του ιερού ναού πραγματοποιεί Έρανο για την εξαγορά του και την εν τέλει επαναλειτουργία του και επαναφορά του στην λειτουργική ζωή του Νέου Φαλήρου, ως Παρεκκλήσιο του Ιερού Ναού του Αγίου Δημητρίου.
Ιστορικά να αναφέρουμε ότι με τον Έρανο που πραγματοποιήθηκε το 1981-823, μεταξύ των κατοίκων του Νέου Φαλήρου αλλά και του ευρύτερου Πειραιά, οι επιτροπές κατάφεραν να συλλέξουν το υπέρογκο για την εποχή ποσό των 3.000.000 δρχ προκειμένου ο Ιερός μας Ναός να εξαγοράσει το Παρεκκλήσιον από τους κληρονόμους της οικογενείας, κάτι που πραγματοποιήθηκε με την συμβολαιογραφική πράξη 4148/83, και πλέον αποτελεί ιδιόκτητο και αναπόσπαστο τμήμα του Ιερού μας Ναού, με πλούσια συνεισφορά στην λατρευτική μας ζωή και τις αναμνήσεις των Νεοφαληριωτών. Αρχές της δεκαετίας του 1990, με δωρεές ευσεβών χριστιανών, το υπόγειο του Παρεκκλησίου διαμορφώθηκε σε μία όμορφη κατακόμβη και δημιουργήθηκε μικρό ναΰδριο αφιερωμένο στον Άγιο Γεράσιμο Κεφαλληνίας, το Νέο Ασκητή.
1 Πρώην Κεχαγιά, λόγω της έπαυλης Ευθυμίου Κεχαγιά οικονομολόγου και πολιτικού της εποχής, ο οποίος είχε διατελέσει Πρόεδρος της Βουλής, Υπουργός Οικονομικών και Διευθυντής της Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος. Θεωρείτο και αυτός ένας από τους πρώτους οικιστές του Νέου Φαλήρου.
2 Αριθμ. Συμβ. 38169/1906
3 Πρωτεργάτης και πρωτεπιστάτης της διαδικασίας για να καταφέρει ο ναός να έλθει στην κυριότητα του Αγίου Δημητρίου υπήρξε ο τότε προϊστάμενος του Ιερού Ναού Αρχιμ. Μεθόδιος Κυριακού με το τότε Εκκλησιαστικό Συμβούλιο.